Główny bohater wcale nie miał pretensji do świata tylko do siebie za to, że żyje nudnym, gównianym i schematycznym życiem i nie potrafi tego zmienić. Wtedy pojawia się Tyler i pokazuje, że jest alternatywa. Nie wiem czy lepsza ale napewno bardziej dynamiczna i ciekawa.
Co do "kręgu" historia pokazuje że pojedyńcze jednostki czy to manipulacją czy odkrywaniem przed ludźmi prawdy dokonują rzeczy na pierwszy rzut oka nierealnych (np rewolucja czy zamach stanu). Patrząć przez pryzmat historii Tyler nie dokonał czegoś nierealnego. A czy dokonał tego przez obnażenie prawdy czy manipulacje odpowiedz sobie sam.

Pozdrawiam.

Myślę, że za jedną i drugą ścianę możemy zajrzeć, żeby zobaczyć, jak wielkie tłumy podporządkowują się najbardziej szalonym ideom. Wystarczy znać historię nowożytną.

Moim zdaniem film wcale nie przedstawia tworzenia nowej cywilizacji jako rozwiązanie, działanie jakie powinniśmy podjąć w walce z konsumpcjonistycznym światem. Zauważ, że bohater w ostatnich scenach doznaje opamiętania, zdaje sobie sprawę, że to zaszło za daleko . Podążając za wskazaniami Tylera owszem uwolnił się od wszystkich rzeczy materialnych których był niewolnikiem, pozbył się zobowiązań i ograniczeń, zasmakował nowego życia - a mimo to nie czuł się wolny, usatysfakcjonowany (ważna jest tu scena w aucie) - wciąż pozostawał niewolnikiem ideologii, którą w filmie reprezentuje Tyler, okazuje się, że na dłuższą metę do niczego ona nie prowadzi. Mamy tu do czynienia z pewnym paradoksem - założeniem fight clubu było minimum reguł, miał dawać poczucie wolności, jednak z czasem przekształca się on w organizację z silnym przywódcą na czele. Członkowie którzy mieli buntować się przeciwko bezsensownej rzeczywistości teraz sami ją tworzą. Jeśli chodzi o członków kręgu, ich postępowanie jest pokazane celowo w wyolbrzymiony sposób. Widzę pewną analogię pomiędzy ich zachowaniem, a zachowaniem pracowników korporacji - pozbawieni indywidualności, mają do wykonania konkretne zadania, są ważni jako całość, a nie poszczególne osoby (his name's rober paulson). Czy rozpoczęcie cywilizacji "od nowa" nie doprowadziłoby do tego samego punktu? Posłużę się cytatem z innej książki Chucka Palahniuka (Niewidzialne Potwory) "A jeżeli potrafisz znaleźć jakąś drogę ucieczki od naszej kultury, to w tym też jest pułapka. Sama chęć wydostania się z pułapki wzmacnia pułapkę"
Film prezentuje ogromną bezsilność człowieka wobec świata, jednak nie możemy zaprzestać walki z nim. Podobnie jak stoczenie walki w podziemnym kręgu dawało bohaterowi poczucie spokoju, mimo iż nie rozwiązywało niczego - człowiek musi podjąć walkę. I może właśnie tak jak mówisz jedyne co jesteśmy w stanie zmienić to nasze podejście, siebie samych. Trzeba znaleźć złoty środek pomiędzy sprzeciwianiem się absolutnie wszystkim regułom tego świata, a ślepym podążaniem za nimi. W ostatniej scenie, już po unicestwieniu Tylera, Marla i Narrator trzymają się za ręce - to nieco uproszczony wniosek ale może tym czego najbardziej brakowało głównemu bohaterowi jest bliskość drugiego człowieka ?

Popieram, dziwny film, meganadęty, pseudogłęboki... po prostu do bani.